تندیسِ نقرهای گاوِ نشسته اثرِ باستانی بینهایت زیبا، متعلق به دوران نخستِ عیلامی از تمدنِ کهنِ ایران است. قدمتِ این تندیسِ زیبا ۲۹۰۰ تا ۳۱۰۰ سال پیش از میلاد (حدود ۵۰۰۰ سال پیش) است. سر و دستانِ این موجودِ انتزاعی، گاو است و تنِ آن انسان میباشد. تندیس نقرهای گاوِ نشسته در جنوبِ غربِ ایران کشف شدهاست. این تندیس ۱۶٫۳ سانتیمتر ارتفاع دارد. مجسمه نقرهای لباسِ مخصوصی را بر تن کرده که دارای الگوی پله-پله بسیار زیبایی است و به شکلی راه راه آن را مزیّن کردهاست. این موجود اسطورهای در حال گرفتن یک جام با دهانهی آبریز است. تندیس نقرهای گاو نشسته در موزه متروپولیتنِ نیویورک نگهداری میشود.
این تندیسِ حیرت انگیز، با لباسِ طرح پلکانی و جامی که در دست دارد، آمیختگی جالبی از ویژگیهای انسان و حیوان را در اسطورههای ایرانِ باستان نمایش میدهد. این گونه نمایشِ ترکیبی حیوان در نقش انسان در دورهی نخستِ عیلامی معمول بوده و احتمالاً نشان نوعی قدرت فرا طبیعی بوده که از طرفِ خدایان به پادشاهان اعطا میشدهاست. همچنین جنسِ نقرهای این مجسمهی معروف که در عصرِ مس ساخته شده، علاوه بر هنرمندی ستایش برانگیزِ سازندگان آن، بیانگر پیشگامی تمدنِ عیلامِ ایران باستان در فناوری استخراج و ذوب فلزاتِ گرانبها است.
ایران مهدِ تمدنی بسیار کهن است و ما ایرانیان میراث دارِ این تمدنِ شگفت انگیز هستیم. بر ماست که آن را بشناسیم و آن را پاس بداریم.